1 Mayıs 2011

Hazır Britanya' nın iki numaralı veliahtının düğün töreni gündemimiz, bizdeki cahil muhafazakar kesim kendi kendine sormayı yoğunlaştırmıştır: "Neden bizde Osmanoğlu hanedanı iktidarda kalamadı".

Gelişmiş ülkelerde muhafazakar kesim genelde eğitim düzeyi yüksek, stoacı insanlardan oluşur. Bizde ise ulusal tabiatımızın da getirdiği gibi, eline kitap almaya korkan adamlardan müteşekkildir muhafazakar kastımızın omurgası.

Öncelikle monarşi, hatta genelleyelim her çeşit iktidar, zaferlerle kazanılır, mağlubiyetlerle yitirilir. 1. Cihan Harbi' nin baş mağlubu Hohenzollern hanedanı Alman İmparatorluğu tahtını, yardımcı mağlupları Romanovlar Rusya tahtını, Habsburg-Lorraineler Avusturya-Macaristan tahtını, Osmanoğulları da Türkiye tahtını yitirdiler. Ayrıca Batı Avrupa' nın Almanlarla beraber bir demirbaş ülkesi olan Fransa' da da Bourbon (Capet) hanedanının, 7 yıl harplerinin yarattığı türbulansla beraber Fransız devrimi ile devrildiğini not etmeliyiz.

Britanya Adası için ise ayrı parametreler söz konusu. Avrupa' da M.S. 843 Verdun antlaşmasından beri süre gelen Alman-Fransız hakimiyet kavgası ile aradan sıyrılan Britanya sadece 1066 yılında bir Kuzey Fransız ordusu tarafından istila edildi. 25 Ekim 1066 (Hastings Muharebesi) tarihinden itibaren Tyre nehri güneyindeki bütün İngiltere topraklarına sahip olan 5000 kadar Fransız aristokratı da bu toprakların son fatihi oldular.

Protestan Almanlar ve Fransızların ittifakı ile Katolik Almanlar ve İspanyollar arasında vukuu bulan 30 yıl harbi (1618-1648) Britanya' yı vurmadı. Alman Habsburg-Fransız Bourbon hanedanlarının İspanya için çekişmesi Britanya topraklarını vurmadı. Avusturya veraset harbi Britanya' yı vurmadı, çünkü İspanya verasetinde olduğu gibi bu veraset mücadelesi de bir Alman-Fransız kapışmasıydı. 7 yıl harpleri Fransa' yı en büyük düşmanı Katolik Almanlar ile ittifaka itti (Marie Antoinette von Habsburg' un Fransa' ya gelin gitmesi bu ittifakın bir ürünüdür, katli de bu ittifakın halkta yaratmış olduğu duyguların dışavurumudur) ve yine yıpranan Almanya ile Fransa oldu. Napolyon Harpleri, Kuzey Alman Konfederasyonu' nun Avusturya ve Fransa' ya karşı vermiş olduğu harpler, 1. Cihan Harbi, 2. Cihan Harbi hep kıta Avrupa' sında geçti. Sonuçta, aristokrasinin gücünün belkemiği olan toprak sahipliği tabana yayıldı.

Britanya ada olması, Fransa ile Almanya' nın birbirlerini yıpratması sebebi ile bu kıyımların hep dışında kaldı. Britanya' nın aslında Fransa ve Almanya' ya göre çok küçük, düşük potansiyelli bir ülke olmasına örnek vermek gerekirse, 13. yüzyıl Fransa' sının nüfusunun 12 milyon, Almanya' sının 9 milyon, Britanya' sının ise sadece 2 milyon olduğunu göstermemiz yeterli olacaktır. Ama işte bu küçük ve ırak olma avantajı Britanya' daki düzenin değişmesine mani oldu ve hala Britanya' da günümüzde yüzbinlerce dönüm civarı topraklara sahip olan aileler var.

İskoçya Parlamentosu, yüzbin-milyon dönümlük arazilerin kiracılarına uygun fiyatlandırmalarla kiraladıkları toprakları satın alma imkanları getirdi, tabii bu kararlara en sert muhalefeti de Buccleuch Dükü (kendisi 1 milyon dönümlük toprak sahipleri zincirindendir) yaptı. Ama bunca büyük toprakların el değiştirmesi kanunnamelerle oldukça zor olacaktır.

Fransız Devrimi' ni eleştiren ve bu devrimi sadece bir Jakobenizm olarak gören Türk muhafazakar yazarları bu ince ayrıntıyı göremiyor. Orleans Dükalığı' nın 20 milyon dönüm toprak sahibi, Alençon Dükalığı' nın 10 milyon dönüm toprak sahibi bu toprakları kanlarını akıtmadan asla teslim etmezdi. Bugün İskoç Parlamentosu Britanya' daki bu çarpıklığın farkında ve kısıtlı da olsa bir mücadele vermekte. İngiliz ve Galler Parlamentoları' nda ben bir gelişme göremedim, belki bu parlamentolar da çalışmalara başlamışlardır. Ancak mevcut durumda, Britanya topraklarının %60' ının hala büyük toprak sahiplerinde olduğunu da belirtmeyi unutmamalıyız. Bu büyük toprak sahibi ailelerinden birisi de Mountbatten-Windsor ailesidir, işte bu sebeple Britanya Tahtında oturuyorlar. Toprak reformu yapılmadan tahttan indirilmeleri halinde ülke topraklarının %60' ını elinde bulunduran ve bu topraklarda yaşayan tarım işçisini her açıdan kontrol eden bu kastın kuracağı siyasal oluşum Britanya' nın en güçlü siyasal oluşumu olacaktır. Bu sebeple de mevcut anayasal monarşinin yürürlükten kaldırılmasına, hiçbir yönetici toprak reformu olmadan cesaret edemez.

Son not olarak belirtmeliyim ki, 500-5000 dönümlük topraklar hem ülke için hem de halk için ideal ve ekonomik olan toprak büyüklükleridir. Sorun, Britanya gibi, devrim öncesi Fransa gibi, Napolyon Harpleri öncesi Almanya gibi milyonluk herbiri kendi başlarına ülke olan toprak sahipliğidir.