21 Mayıs 2011

İnsanlık tarihinin en büyük istilasının 70. yıldönümüne 32 gün kaldı: Barbarossatag 22 Haziran 1941.

Bu büyük istila, Almanlar' ın Slav ülkelerini Hristiyanlaştırma (Wend Haçlı Seferleri) geleneğinin yanında Nasyonal Sosyalist(bugünkü dile çevirmek gerekirse düpedüz faşist) ideolojini kendine en büyük tehlike olarak gördüğü Sosyalizmi yoketme çabasıdır.

Nitekim bu büyük istilanın tarihsel görevlerinin altını çizmek üzere de devrin Alman Ülkü Ocakları başkanı Adolf Hitler, 1155-1190 arası Alman İmparatorluğu ve Alman Ülkü Ocakları başkanı "Swabia Dağı kadar Alman, Palatine tepesi kadar Katolik" Friedrich Barbarossa' nın adını verdi.

Bu planın tabii ekonomik yönleri de vardı. Belarus ve Ukrayna' nın doğal/endüstriyel kaynakları Almanlar için olayın ekonomik sebepleridir.

22 Haziran' da başlayan bu Alman taarruzu, Kuzey, Orta ve Güney olmak üzere 3 ordu grubu ile başladı. Führerdirective 21 (18 Aralık 1940' ta yayınlandı), bu harekatın ana maddelerini belirlemiştir:

1) Güney Ordu Grubu' nun stratejik hedefi Ukrayna ve Kafkaslar' ın kontrolü
2) Kuzey Ordu Grubu' nun stratejik hedefi Leningrad bölgesi.
3) Merkez Ordu Grubu' nun stratejik hedefi ise orta bölgedeki Sovyet ordusunun imhası + Kuzey ve Güney Ordu Gruplarına yardım.

Tabii bütün hedeflere ulaşıldığında da, genel Alman tarruzu ile Astrakhan-Archangel hattına kadar Alman işgali.

Ben çok fazla detaya girmeyeceğim. KOmutanların "von ..." soyadlarını buraya yazarak da işi karıştırmak gerekmez. Twitter sayfamda görülen resim, kütüphanemin 2. Dünya Savaşı ve 1. Dünya Savaşı bölmesi. Sadece bazı gerçekleri sıralamak istiyorum.

1) Almanlar' ın hiçbir zaman Rusya kışının soğuk olması ile ilgili bir problemleri olmadı. Zira aynı kış şartları Sovyet ordusunun da canını fazlası ile yakıyordu.

2) Harekatın başlarında, Almanlar' ın çok önemli başarılar elde etmelerinin en önemli sebebi, Sovyet ülkesindeki Sosyalizm karşıtlarının gönülsüz harbetmesidir. Ancak Almanlar' ın cephe gerisi temizlikçileri SS-Einzatzgruppen' lerin insanlık dışı muameleleri, Sovyet halkınının yüzünü ana vatanlarına döndürdü. Hitler Almanya' sının SS birlikleri, Stalin yönetimindeki Sovyetler Birliği' ni bile arattı yani. Sovyet halkı bu harbe topyekün inanmışken, Almanya' da böyle bir durum söz konusu değildi. Bu Almanya' nın bir grup faşist yönetici ve maceracı aristokrasisinin harekatıdır.

3) Yalnız asla bu zaferi Sovyet halkının da diyemiyorum. ABD' nin 8. Hava Kuvvetleri, Gündüz Bombardıman stratejisi ile Almanya' nın savaş üretimini çok yaraladı. Nitekim 1943 yazındaki Zitadelle faciasından sonra Alman Endüstrisi, askeri ihtiyaçları karşılayamaz hale geldi.

4) Sovyet Genelkurmay'ı cephe isteklerine hep kulak verdi. Genelkurmay reisleri Zhukov ile Vasilevski, Rokossovsky, Yeremenko, Konev gibi cephe komutanlarının isteklerine uygun stratejiler/operasyonel planlar belirlediler. Oysa ki Almanya' da bir bilen adam vardı daima.

Bu harbin ölüm bilançosuna gelince. Doğu cephesinde 5 milyon civarı Alman Askeri hayatını kaybetmişken, 11 milyondan fazla da Sovyet askeri hayatını kaybetti.

Tabii bunlara Alman konsantrasyon kamplarının kurbanlarını eklemek lazım ki, Auschwitz-Birkenau, Sobibor, Treblinka gibi kamplarda asıl Yahudiler değil, Sovyet vatandaşları katledildi. Yahudiler' in bu konudaki duygu sömürülerine aldanmayın, en kötü bloklar "politik tutuklu" bloklarıydı.

1941 yılında Barbarossa günü (Barbarossatag) dan önce 200 milyon olan Sovyet nüfusu, 8 Mayıs 1945 VE-day' de, 160 milyona düşmüştü. İşte Nazi Almanya' sının Sovyetler Birliği istilasının sonuçlarının en önemli göstergesi bu rakamdır.

Bu tarz deneme karalamalarına 22 Haziran' a kadar devam etmeye çalışacağım.